அணுக்கருக்களில் புரோட்டானும் ,நியூட்ரானும் ஒரு குறிப்பிட்ட விகித
நெடுக்கையில் இருக்கும். இதில் புரோட்டானோ அல்லது நியூட்ரானோ
அந்த விகித நெடுக்கைக்கு அப்பாற்பட்டு அதிகரிக்கும் போது, ஒரு
நிலையற்ற தன்மை தூண்டப்படுகிறது .இதை அணுக்கருவிலுள்ள
நியூட்ரானுக்கும் புரோட்டானுக்கும் உள்ள தகவால் (Ratio ) குறிப்பிடுவார்கள் .
எளிய அணுக்கருக்களில் நியூட்ரானும் புரோட்டானும் சமமாக
இருப்பதால் நிலைப்புத் தன்மைமிக்கனவாக இருக்கின்றன .கனமான
அணுக்கருக்களில் நியூட்ரான்கள் அதிகரிப்பதால் ஒரு நிலையற்ற தன்மை
தூண்டப்படுகிறது.அதனால் அவை கதிரியக்கம் கொண்டுள்ளன . அப்போது
அதிகப்படியான நியூட்ரான்களுள் ஒன்று சிதைந்து எலெக்ட்ரானை
உமிழ்ந்து புரோட்டானாக மாறுகிறது .இது செயற்கை கதிரியக்கமாகும் .
கதிரியக்கத்தை நிலையான அணுக்கருக்களில் புரோட்டானையோ
அல்லது நியூட்ரனையோ உட்புகுத்தி செயற்கையாகப் பெறலாம் .
இயற்கைக் கதிரியக்கத்தில் பாசிட்ரான் (Positron ) வெளிப்படுவதே யில்லை.
செயற்கைக் கதிரியக்கத்தில் பாசிட்ரான் வெளிப்படுவது சாத்தியமானது .
ஏன் இந்த வேறுபாடு ?
நியூட்ரான், புரோட்டானாகவும் ,எலெக்ட்ரானாகவும் சிதைவுறுவது
ஆற்றல் மாறாக் கோட்பாட்டின் படி இயல்பானது.ஏனெனில் நியூட்ரானின்
நிறை ,புரோட்டான்,எலெக்ட்ரான் நிறைகளின் கூடுதலை விட அதிகமானது. .
பாசிட்ரான் உமிழ்வு ,புரோட்டான் நியூட்ரானாக மாறுவதால் ஏற்படுகின்றது .
இது நிகழ புரோட்டானுக்கு கூடுதல் ஆற்றல் தேவை .இது செயற்கைக்
கதிரியக்கத்தில் ,புறத் தாக்கத்தினால் அளிக்கப்படுவதால் ,அதில் மட்டுமே
இயலுவதாக இருக்கிறது .
No comments:
Post a Comment